Δημήτριος Νεραντζής

Γεννήθηκε (1937) στα Φυτά της Χίου. Την εκκλησιαστική μουσική διδάχθηκε καταρχήν στην πόλη της Χίου από τον Μιχάλη Περπινιά και, στη συνέχεια, στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Διαμαντή Μαυραγάνη. Πραγματικός του δάσκαλος ωστόσο υπήρξε ο γνωστός ψάλτης της Θεσσαλονίκης Αθανάσιος Παναγιωτίδης, κοντά στον οποίο μαθήτευσε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχει χρηματίσει πρωτοψάλτης σε πολλούς ναούς σ’ ολόκληρη την Ελλάδα: στον Άγ. Ανδρέα Πατρών (1961-1964), στον Άγ. Ιάκωβο Χίου (1965-1966), στον Άγ. Γεώργιο Βροντάδου Χίου (1966-1971), στον μητροπολιτικό ναό Αγ. Αθανασίου Αμαλιάδος (1971-1974), στον επίσης μητροπολιτικό ναό Αγ. Μηνά Ηρακλείου Κρήτης (1974-1981), τέλος στο Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου (1982-1995 και 2001 κ.εξ.), όπου δίδαξε παράλληλα, ως καθηγητής, τη Βυζαντινή μουσική στο “Εκκλησιαστικό Λύκειο Τήνου”. Έχει τιμηθεί, από το Oικουμενικό πατριαρχείο, με το οφφίκιο του “Άρχοντος Διδασκάλου του Αποστόλου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας”. Στον ίδιο ανήκει και το βιβλίο “Συμβολή στην Ερμηνεία του Εκκλησιαστικού Μέλους” (Ηράκλειο Κρήτης 1997), στο οποίο πραγματεύεται τον τρόπο ψαλτικής ερμηνείας των μουσικών χαρακτήρων κατά την πατριαρχική παράδοση. Έχει εκδώσει επίσης μία Κασέτα με τίτλο “Ακολουθία Αγίου Σπυρίδωνος” (έκδοση “Ελληνορθοδόξου Αδελφότητος Αγίου Αθανασίου Λονδίνου”) και στην οποία περιέχονται μέλη του Εσπερινού και του Όρθρου, επίσης ο Κανόνας “Ποίημα Γ. Ευγενικού πατρός Αγίου Μάρκου Εφέσου”. Δεν υπάρχουν, μέχρι στιγμής, άλλες εκτελέσεις του στην τρέχουσα Δισκο-κασετογραφία. Πρώτη επίσημη δισκογραφική συμμετοχή στη Σειρά “Μνημεία Εκκλησιαστικής Μουσικής” (Σώμα Πρώτο, Oκτάηχα, CD 7ο & 8ο, όπου εκτελεί το ιδιότυπο Χερουβικό του Πέτρου Μπερεκέτη το “ψαλλόμενον και εις τους οκτώ ήχους”). Γνωστός παραδοσιακός ψάλτης της νεώτερης γενιάς, με φωνητικό τάλαντο, ιεροπρεπής και λιτός.